Μεγάλη επιτυχία στέφθηκε για όλες τις Ελληνικές ομάδες που ταξίδεψαν στις ΗΠΑ και στο Μεξικό, για τη παρατήρηση και φωτογραφική καταγραφή του εντυπωσιακότερου φυσικού φαινομένου.
Τα μέλη του Δ.Σ της Αστρονομικής & Αστροφυσική Εταιρείας Δυτικής Ελλάδας – «Ηρακλής», Γεώργιος Ντέκας και Νικόλαος Μάρρας και τα μέλη μας Στεφανή Τασιάκου και Μαρία Βέρδου, βρέθηκαν στις ΗΠΑ στο Τέξας για την παρατήρηση του φαινομένου. Παρόλο τις δυσκολίες με την βαριά συννεφιά που υπήρχαν νότια του Τέξας, ταξίδεψαν βορειότερα 10 ώρες οδήγηση στο ARKNSAS, όπου κατάφεραν να βιώσουν και να αποθανατίσουν αυτό το απόκοσμο και πιο εντυπωσιακό αστρονομικό φαινόμενο.
Τα συναισθήματα που κυριεύουν κατά διάρκεια της σταδιακής κάλυψης του Ηλιακού δίσκου προς την ολικότητα είναι μοναδικά, δύσκολα να περιγραφούν. Όταν γίνεται η 1η επαφή, (όταν ο Σεληνιακός δίσκος ακουμπήσει τον Ηλιακό) δεν γίνεται αντιληπτό μιας και κυριαρχεί το έντονο Ηλιακό φως. Σταδιακά κυρίως από τη μέση και μετά αρχίζει να μειώνεται η φωτεινότητα και η ένταση των χρωμάτων σε κάθε τι. Το Ηλιακό φως έχει μειωθεί σημαντικά, οι αποχρώσεις και τα χρώματα έχουν μεταλλαχθεί σε βαθιά βιολέ-φούξια-μοβ περίεργες αποχρώσεις, η θερμοκρασία έχει μειωθεί σημαντικά, ένα ψυχρό μικροκλίμα αρχίζει να δημιουργείται, τα πουλιά πετάνε ταραγμένα σε ασυνάρτητες κατευθύνσεις, και φτάνει η απόκοσμη στιγμή της 2η επαφής του διαμαντένιου δακτυλιδιού εισόδου (Diamond Ring) που διαρκεί μερικά κλάσματα του δευτερολέπτου, πριν την ολικότητα.
Κατόπιν ο Ήλιος βρίσκεται σε πλήρη κάλυψη. Ο Ήλιος είναι μαύρος πια τον έχει καλύψει 100% η Σελήνη και περιμετρικά κυριαρχεί το Ηλιακό μαγνητισμένο στέμμα. Είναι σχεδόν εντελώς νύχτα - περιμετρικά σε απόσταση περίπου 80 με 90χλμ είναι αντιληπτό ότι έχει φως και είναι μέρα, μοιάζει ο ορίζοντας περιμετρικά σε 360ο σαν να είναι ταυτόχρονα δύση και ανατολή. Περνάνε 4 λεπτά και 15 δευτερόλεπτα σε σοκ και δέος, σκέψεις και συναισθήματα διέρχονται αλλεπάλληλα, ο ζωηδότης Ήλιος μέρα μεσημέρι δεν υπάρχει πια.
Η φωτόσφαιρά του Ήλιου έχει καλυφθεί και μπορούμε να παρατηρούμε άφοβα το Ηλαικό στέμμα όπου εκτίνεται πολλές φορές την Ηλιακή ακτίνα. Μόλις αρχίζει και συνηθίζει ο εγκέφαλος αυτή την φυσική ανατροπή φτάνει η 3η επαφή, το 2ο διαμαντένιο δακτυλίδι της εξόδου, φωτεινό λαμπερό σαν διαμάντι ξεπροβάλει για να ξαναέρθει η φύση σταδιακά στην πρωτύτερη κατάσταση.
Το φως αρχίζει και αυξάνει ένταση, η θερμοκρασία σταδιακά επιστρέφει, τα πουλιά και τα ζώα επαναφέρονται στις συνηθισμένες κινήσεις τους, η φύση βρίσκει το σταθερό ρυθμό που της επιβάλει ο ήλιος μας.
Όμως μέσα μας μένουν χαραγμένα στη μνήμη μας τα δύο διαμαντένια δακτυλίδια, η θέαση του μαγνητισμένου στέμματος, η προσωρινή αλλαγή της φύσης και του φωτός και μια μικρή αμφιβολία μήπως αυτό που μόλις βιώσαμε ήταν πραγματικότητα ή λήθη; Ήμασταν πράγματι μάρτυρες σε αυτό που μόλις βιώσαμε, συνέβη στα αλήθεια; Η συγκίνηση είναι εμφανής και όσο περνούν οι ώρες και οι ημέρες, τόσο ποιο πολύ ενισχύεται μέσα μας η επιθυμία να ταξιδέψουμε στην επόμενη ολική Ηλιακή έκλειψη όπου και αν είναι στον κόσμο. Τα πλάνα για το επόμενο ταξίδι έχουν ήδη ξεκινήσει!
Συγχαρητήρια σε όλες τις Ελληνικές ομάδες!! Η Οδύσσεια είχε αίσιο τέλος!!
Να είμαστε καλά και στη επόμενη όλοι μαζί!
Για το ΔΣ της Αστρονομικής & Αστροφυσική Εταιρείας Δυτικής Ελλάδας – «Ηρακλής - Κίμων Παπαθανασόπουλος.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου